راه اندازی یک شبکه محلی

برای راه اندازی یک شبکه محلی  در درجه اول باید یک نیاز سنجی در مورد بستر سخت افزاری و نرم افزاری مورد نیاز در شبکه باید صورت پذیرد.

نیازهای سخت افزاری:در یک شبکه محلی در درجه اول نیاز به آماده سازی بستر سخت افزاری یعنی انجام کارهای passiveاز الزامات میباشد.ما باید انتخاب کنیم که بستر شبکه ما بر روی سیم میخواهیم باشد یا وایرلس.در ایران بنا به بعضی از تعبیرات غلط خیلی از شرکت ها حاضر به انتخاب وایرلس نیستند.امروزه برای شبکه کردن یک ساختمان معمولا از کابلهای CAT6 با سرعت 1GBPS استفاده میگردد.لازم به ذکر است که در صورت انتخاب کابلهای CAT6 نیاز به تجهیز سوئیچها و کارت های شبکه با همین سرعت جهت بهبود performance شبکه خواهیم بود .

نیازهای نرم افزاری:برای انتخاب نیازهای نرم افزاری یک شرکت باید روشی برای مدیریت نرم افزارهای شرکت پیدا کنیم.در اینجا چون با ده کلاینت ما سر و کار نیاز استفاده از DHCP و یا  Domain server بنا بر تعداد سیستمها ضروری بنظر نمیرسد.

 

راه اندازی شبکه:

بعد از مطمئن شدن از بستر سخت افزاری شبکه که یکی از مهمترین روشهای آن استفاده از تست fluke است ما اقدام به راه اندازی یک شبکه workgroup  مینماییم.

بعد از نصب ویندوز بر روی سیستمها نیاز به مشخص نمودن computer name ها و workgroup name آنها در شبکه میباشد.همانطور که IP ها در شبکه  حتما باید unique باشند. برای تغییر نام کامپیوترها بر روی computer کلیک راست نموده و گزینه properties را انتخاب مینمائیم.در این صفحه گزینه change settings را انتخاب مینمائیم و سپس گزینه change را انخاب مینمائیم.درقسمت computer name نامی را بر اساس policy های شرکت انتخاب میکنیم. و در گزینه WORKGROUP هم نامی را برای شبکه خود انتخاب میکنیم.این نام هم در کل شبکه باید یکی باشد تا بتوانیم به منابع  دسترسی داشته باشیم.

  در مرحله  بعد نیاز به اختصاص IP به این سیستمها میباشد.با توجه به تعداد کم سیستمها نیاز به استفاده از سرور DHCP احساس نمیگردد.بنابر این با دستورالعملی که برای تخصیص IP بصورت Static ذکر شد به هر یک از سیستمها IP میدهیم.در درجه  بعد نیاز به تعیین username و   password میباشد.در این شبکه  نیاز به تعیین username و password یکسان بر روی سیستمها میباشد.برای اینکار بر روی computer کلیک راست نموده و گزینه manage را انتخاب میکنیم،در قسمت Local users and groups در قسمت  users با کلیک راست و انتخاب New users یک نام کاربری جدید میسازیم و Password ها را یکسان سازی میکنیم.

 

روتینگ پروتکل OSPF :Open shortest path first

روتینگ پروتکل OSPF :

Open shortest path first

جزء linkstate هاست.وخواص کلی آنها را به ارث میبرد.90% دنیا بعنوان پروتکل interior از آن استفاده میکنند.ADNآن 110 میباشد،روتهای آن با O در جدول روتینگ تیبل نمایش داده میشود.در update ها subnetmask حمل میکند.الگوریتم بسیار سنگینی روی cpu و حافظه  دارند.چون load بسیار زیادی دارند .باید as را area بندی میکنیم.

در ادبیات OSPF روترها با routerIDخطاب میگردند که RouterID باید unique باشد.معمولا بالاترین IP اینترفیس بعنوان routerID شناخته میشوند،ضمنا اگر اینترفیسی که RouterID است قطع گرددباید از ابتدا RouterID نوشته شود،بنابر این بصورت فیزیکالی مطمئن نیستند.روی روتر اینترفیسهایی logic بنام Loopback  موجود است که بصورت پیشفرض No shut است و بعنوان Router ID شناخته میشود.

ساخت loopback  روی روتر:

R1(config)#interface loopback “interface number”

R1(config)#ip address 192.168.1.1 255.255.255.0

 

نحوه پیاده سازی OSPF:

 

R1(config)# router ospf “10”      “میزان پروسس روتر را تعیین میکند”

R1(config-router)#network  192.168.10.0  0.0.0.255 area0

R1(config-router)#network  10.10.10.0  0.0.0.255 area1

R1(config-router)#network  172.16.10.0  0.0.0.3 area0

در OSPF بجای subnetmask از wildmask استفاده میکنیم.یعنی subnetmask را از 255.255.255.255  کم میکنیم

 

DHCP: Dynamic Host Configuration Protocol

DHCP مخفف عبارت Dynamic Host Configuration Protocol است که با نصب این سرویس بر روی یک Server میتوانیم در آن یک Range IP تعریف نموده و از آن بخواهیم تا به Client هایی که IP انها به صورت اتوماتیک تنظیم شده است IP اختصاص دهد.

چگونگی کارکرد یک DHCP:
زمانیکه یک کاربر کامپیوتر خود را راه اندازی  می کند سیستم عامل آن بعد از بالا آمدن در خواستIP  میکند. بعد از آن 4 مرحله انجام میگیرد:

DHCP Discover
در این مرحله Client درخواست خود را جهت دریافتIP در شبکه Broadcast میکند.

DHCP Offer

در این مرحله تمام DHCP Server هائیکه Broadcast انجام شده در مرحله اول را دریافت میکنند از Range IP تعریف شده بر روی خود یک IP  انتخاب نموده و به همراه مدت زمانی که قرار است آنIP  را در اختیار Client قرار دهد و آنرا به شکل زیر ارسال میکند.

DHCP Request
Client درخواست کننده پس از دریافت DHCP Offer ها اولین DHCP Offer را انتخاب نموده و آنرا توسط یک Packet در شبکه Broadcast میکند و در آن Packet  آدرسDHCP Server که Offer او قبول شده است مشخص مینماید.

DHCP Ack,DHCP Nack
پس از آنکه Client به DHCP Server که Offer اوقبول شده DHCP Request را فرستاد در صورتیکه هنوز IP  که Offer شده در Range او وجود داشته باشد و توسط Admin حذف نشده باشد DHCP Server تایید خود را مبنی بر اختصاص IP به Client اعلام میکند. ولی اگر IP توسط Admin از Range مربوطه حذف شده باشد DHCP به Client درخواست کننده پیغامDHCP Nack را ارسال میکند و Client مجبور میشود که تمام مراحل را دوباره طی کند.

اگر DHCP در شبکه موجود نباشد:
Client  پس از ارسال DHCP Discover یک ثانیه منتظر جواب می ایستد اگر جوابی دریافت نکرد 3بار دیگر به فاصله زمانی 9 و 13 و 16 ثانیه دوباره Broadcast میکند اگر باز هم جوابی نگرفت هر 5 دقیقه یک بار به کار خود ادامه میدهد.

 

APIPA (Automatic Private IP Addressing

Clientها اگر DHCP را پیدا نکنند به هر دلیلی به صورت اتوماتیک از رنج 169.254.x.y یک IP انتخاب میکنند. در ضمن قبل از استفاده از آن آنرا Broadcast میکنند تا احیانا Client دیگری در حال استفاده از آن IP  نباشد. با این حال هر 5 دقیقه یک بار به تلاش خود مبنی بر گرفتن IP  از DHCP ادامه میدهد.

دستور: ipconfig

با استفاده از این دستور که در Command Prompt اجرا میشود میتوان تنظیمات IP را مشاهده کنیم.برای گرفتن IP  از DHCP  باید دستور IPCONFIG/RENEW را درCMD  وارد کنیم و برای ازاد کردن IP دستور IPCONFIG/RELEASE را در همان CMD وارد میکنیم.

IP reservation:
در صورت نیاز میتوان برای کامپیوتر ها و مخصوصا Network Printer ها IP رزرو نمود تا هر بار که آنها درخواست IP  نمودند آن IP های رزرو شده به آنها اختصاص داده شود برای این کار دانستنMAC Address کارت شبکه مورد نیاز است.

Lease Time:
به مدت زمانی که یک IP به یک Client  اختصاص داده میشود Lease Time میگویند که به صورت پیش فرض 8 روز است

آموزش دستورات Ping

آموزش دستورات Ping 

وظیفه آن تست برقرای ارتباط است یک پکت ICMP بین سیستم مبدا و مقصد میباشد.

در اینجا پکت سی و دو بایتی برای  نود مقصد فرستاده میشود،در صورت صحیح بودن ارتباط یک پیام Reply میدهد در غیر اینصورت پیامهای متفاوت دیگری ظاهر میگردند.

 

 

TTL مدت زمان عمر بسته  در لایه سوم OSI میباشد.عددی بین 0 تا 255 است. زمانی که به هر روتر میرسد یکی از آن کم میشود.

ساختار Tracert : یک  TTL به روتر اول میفرستد،ip اول را پیدا میکند سپس بعد از پیدا کردن IP روتر بعدی را بهمین وسیله پیدا میکند،سپس با TTL  دوم روتر دوم و....

 

دستورات PING:

Ping IP –t

دستور بالا Ping را تا زمان قطع کردن با Ctrl+break ادامه میدهد.

 

Ping IP –l 15000

 دستور بالا پکت ها را با 15000بایت میفرستد.

 

Ping IP –n 10

دستور بالا تعدا پکت ها را مشخص میکند،یعنی بفرض مثال با 10 پکت میفرستد.